Wspomnienie Aniołów Stróżów

                Powinnam rozpocząć słowami  " wspomnienie Aniołów Stróżów - po terminie", wszak dzień ten przypada drugiego października. Wtedy nie byłam w stanie się tym zająć, ale mogę powiedzieć, że mój Anioł miał ręce pełne roboty i dobrze się spisał. My katolicy wierzymy, że  Bóg powołał Aniołów Stróżów, aby strzegli człowieka od niebezpieczeństw i zła. Każdy człowiek powierzony zostaje z chwilą narodzin  opiece osobistego Anioła Stróża, który nieustannie towarzyszy mu w wędrówce przez życie aż do samej śmierci i kieruje go ku dobru. W kalendarzu liturgicznym wspomnienie Aniołów Stróżów pojawiło się po raz pierwszy w XVI wieku w Hiszpanii i Francji. Od 1608 roku Paweł V nakazał obchodzenie tego święta w pierwszy dzień zwykły po św. Michale. Na stałe do kalendarza liturgicznego dla całego Kościoła wprowadził je Klemens X w 1670 roku. Z tej spóźnionej okazji wiersz znaleziony 

Aniele Stróżu mój bo czyj?

Ty blisko bądź o każdej porze

Jak przyjdzie pić, to ze mną pij

Aż się na ludzi znów otworzę.

Jak trzeba walczyć, w mordę daj

Nim rozgrzeszenie da spowiednik

Za cały utracony raj

Za piekło naszych dni powszednich.

Jak zechcesz drwić, to ze mnie drwij

Bo to mej dumy nie uraża

Ale obiecaj proszę, że

Powstrzymasz się od wszelkich kazań.

Bo chyba dzisiaj Trójca Święta

Sprawami Nieba jest zajęta

I jakbyś bardzo się nie starał

To trudno w miejscach dwóch być na raz.

Jak trzeba płakać, nie szczędź łez

Które na świat wydają oczy

Bo w łzach tych prawda o nas jest

Którą się można zauroczyć.

Jak przyjdzie śmiać się, to się śmiej

I nie myśl co się zdarzy potem

Bo chyba tak jest znacznie lżej

Wnosić swe krzyże na Golgotę.

Jak trzeba kochać, kochaj tak,

Wśród pospolitych krętych dróg,

Że na to dziś przykładów brak

By ktoś tak kiedyś kochać mógł.

Krzysztof Buszman

            i mój napisany już sporo lat temu, bo w 2009 roku, czyli przed moim pierwszym poważnym zdarzeniem neurologicznym. Oj też miał wtedy sporo roboty.

Aniele Stróżu Mój

Aniele Stróżu, co nade mną czuwasz

Tobie, jak i mnie, latek też przybywa

Czy nadal więc będziesz strzegł mnie tak wytrwale

Czy mam być ostrożna, czy nie bać się wcale?

Może Twa przezorność zginie wraz z latami,

Powinnam Ci więc służyć, pomocą czasami

Będziesz równie stary, jak ja tu na ziemi

Nie pomoże wiara, że zły traf odmienisz.

Lecz dopóki jesteś sprawny jako i ja

Bądź Ty zawsze ze mną, dróg mych nie omijaj

Niech mnie oszczędzają klęski i zawały

Dla mojego dobra i dla Twojej chwały.