Czy to egoizm, że zamknęłam się na wszystko co robiłam dla innych. Może nie wszystko, dzieci są niewinne, więc wnuczkom i córce pomagam, dwa razy w tygodniu odprowadzam wnuczkę do szkoły. Odkąd zamieszkałam sama, nie patrzę, nie słucham, odpoczywam, czytam książki, oglądam filmy, chodzę na spacery. Przestałam chodzić do psychoterapeuty, bo każda wizyta kosztuje, i to niemało, a mówią to, co ja wiem, o czym czytałam. Zaczęłam dbać o swoje dobre samopoczucie, o swoje zdrowie, o swoją wygodę. Czuję się coraz lepiej. Czy to egoizm, że przestałam starać się dla tych, którzy tego nie zauważali i nie obchodziły ich moje potrzeby? Dla których byłam, no właśnie, kim?
Dzisiaj zrobiłam imieninowy obiad. Byli najbliżsi, ci którym na mnie zależy nie dla korzyści, ale dlatego, że jestem. Wieczorem zadzwoniła mama. Nie z życzeniami, ale z prośbą, abym wróciła do mężowskiego domu, bo ona chciałaby na jakiś czas powtórnie z nami zamieszkać. Czy dlatego, że ona teraz tak chce, mam tkwić w toksycznym związku?
To nie egoizm, to wybieranie siebie, to kochaj bliźniego jak siebie samego. Czyli najpierw siebie a potem tak samo bliźniego. Najpierw Siebie Elu 💚💜🤍
OdpowiedzUsuńElu nie ulegaj presji innych ...żyj dla siebie najpierw(łatwo powiedzieć, ale tak powinno być - to jest też mój błąd ach,który teraz czkawką mi się odbija ) Czyjaś wygoda nie oznacza Twoją wygodę - nie daj się Elu pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńDroga Elu!
OdpowiedzUsuńPowinnaś poszukać pomocy u dobrego psychoterapeuty. Być może Ty wiesz o czym mówią ale wybacz to są specjaliści, którzy pomogli wielu ludziom. To co dusiłaś w sobie przez wiele lat, w ostatnim czasie wybuchło.
Serdecznie pozdrawiam:)