15 sierpnia w kościele rzymsko katolickim obchodzimy święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny po zakończeniu jej ziemskiego życia. Wiara ta pochodzi z dogmatu Kościoła katolickiego, ogłoszonego przez papieża Piusa XII, 1 listopada 1950 r. czyli, właściwie od niedawna. Dogmat ten stwierdza, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Najświętsza Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały. Ta dogmatyczna definicja nie rozstrzyga jednak kwestii samej śmierci Maryi. Tu teologowie dzielą się na uznających jej ziemską śmierć oraz ich przeciwników. Starokatolicy nie uznają dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, ponieważ nie ma on podstaw biblijnych, ani też nie został ogłoszony przez Sobór Powszechny. 15 sierpnia obchodzą oni święto Zaśnięcia Bogurodzicy lub Święto Bogurodzicy wspominając dzień śmierci Matki Jezusa i jej przejście do nieba, nie mówią jednak jednak w jaki sposób się to dokonało. Kościoły wschodnie, w tym Cerkiew prawosławna, wyznają wiarę w Zaśnięcie Bogurodzicy. Chrześcijanie kościołów protestanckich oraz Świadkowie Jehowy sprzeciwiają się temu dogmatowi ze względu na brak biblijnych potwierdzeń. Wydarzenia związane z zakończeniem ziemskiego życia Maryi zaczęto upamiętniać w V wieku na Wschodzie przez obchody święta Zaśnięcia Matki Bożej, które stało się tym samym jednym z najstarszych świąt maryjnych. Początkowo obchodzone lokalnie, zwiększało swój zasięg przybierając, aż do upowszechnienia się w całym Kościele. W Polsce i innych krajach europejskich czci się Matkę Boską Wniebowziętą jako patronkę ziemi i jej bujnej roślinności, stąd w polskiej tradycji ludowej święto znane jest pod nazwą Matki Boskiej Zielnej. W innych krajach używa się potocznych nazw, np. Matki Boskiej Korzennej w Czechach. W Kalwarii Zebrzydowskiej, odbywają się inscenizacje Zaśnięcia Maryi oraz jej Wniebowzięcia. Natomisat na Jasną Górę zmierzają pielgrzymki z całej Polski. W niektórych częściach Polski często wiąże się ono ze świętem dożynek. Ta maryjna uroczystość wiązała się często z zakończeniem zbioru plonów, dlatego mówiono, że „na Wniebowzięcie zakończone żęcie”. Stało się więc zwyczajem święcenie plonów, przede wszystkim tego, co rosło na własnych polach i w przydomowych ogródkach. Ta święcona wiązanka musiała zawierać kłosy pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa. Obowiązkowe były też len i groch, bób i marchew z natką, gałązka z gruszką lub jabłko, makówka i orzechy. Święciło się także różne zioła lecznicze. Teraz wiązanki to tylko namiastka tego co było dawniej. Niemieckie przysłowie mówi, że „gdy w dzień Wniebowstąpienia świeci słońce, można spodziewać się obfitego owocobrania i słodkich winogron”, co ma oznaczać, że Maryja błogosławi niebo i ziemię, faunę i florę.
Drugie święto państwowe, tj. Święto Wojska Polskiego. W tym dniu obchodzone jest od 1992 roku na pamiątkę Zwycięskiej Bitwy Warszawskiej w 1920 roku, stoczonej w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Bitwa znana jest z określenia jako cud nad Wisłą.
Niektórzy obchodzą jeszcze trzecie święto. Wszystkim Marysiom najlepsze życzenia imieninowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz