Nie płacz, że jesień

Nie płacz, że jesień

Nie płacz, że lato już minęło

Że tylko deszcz i słota

Patrz ile jeszcze wokół

Kolorów rdzy i złota

Powietrze pachnie mokrą ziemią

Snuje się dym z paleniska

Lecz wieczór z nutą żalu

Że jesień znowu przyszła

Wiatr gra w powietrznej filharmonii

Kroplami bębni w szyby deszcz

I z drzew spadają liście

Ścieląc się wzdłuż i wszerz

Opadła z drzewa jarzębina

I z rdzy otrząsa buki wiatr

Babiego lata pajęczyna

Już pofrunęła z wiatrem w świat

I choć niebieska melancholia

Otula całe niebo dziś

Nie płacz, bo przecież jesień

Musiała kiedyś przyjść.