"Kamień na kamieniu"- Wiesław Myśliwski

             Moja fascynacja twórczością Wiesława Myśliwskiego zaczęła się od " Nagiego sadu". " Kamień na kamieniu" to czwarta powieść tego pisarza, którą przecztałam, z tego trzecia przeczytana w całości. Autor poprzez narracyjne przemyślenia bohatera Szymona Pietruszki, wprowadza nas w świat dawnej wsi, z jej tradycjami, zwyczajami, organizacją pracy, wypoczynku, zabawy, łobuzerskich zachowań wiejskich kawalerów itd. Chociaż narracja nie jest ciągła, autor przeprowadza nas przez zmiany dokonujące się na wsi od końca XIX wieku, przez czas II wojny światowej, do absurdów peerelu. Burzliwe losy Szymona Pietruszki, którego życie zmuszało do ciągłych korekt życiowych planów, posłużyły do ukazania  zawiłej historii i odchodzącej w przeszłość tradycji opłotkowej wsi, oraz sposobów radzenia sobie w trudnych sytuacjach  powojennej rzeczywistości, zmian w mentalności mieszkańców wsi. Powieść naszpikowana jest mnóstwem z pozoru mało ważnych, bo nie posuwających akcji naprzód,  ale jakże istotnych szczegółów, przywołujących w mojej pamięci mniej lub bardziej świadome obrazy z przeszłości. Autor pochodzi z małej wsi, może dlatego daje tak bardzo obrazowy opis z czasów swojego dzieciństwa i młodości. Ponoć z uwagi na epicki rozmach i szerokie potraktowanie tematyki wiejskiej, dzieło porównywano z "Chłopami" Reymonta. Tytuł " Kamień na kamieniu " nawiazuje do słów ludowej pieśni i ma znaczenie symboliczne, bo czyż z tej dawnej wsi nie ostał tylko kamień na kamieniu. I jak w każdej książce Myśliwskiego, aż roi się od słów i myśli do cytowania.

" bo cierpliwość będzie człowiekowi potrzebniejsza niż bogactwa"

*

" Można być sławnym i bogatym, a nie być szczęśliwym"

*

" Życie to tak samo fach jak każdy inny. A kto wie czy nie najtrudniejszy."