Lipiec pachnący lipą

               Bardzo chciałam mieć to drzewo w swoim ogrodzie. Jedno, a nawet szpaler, ale ze względu na rozmiar drzewa zadowoliłam się jedną. Jak Jan Kochanowski w Czarnolesie. Fraszek pod nią pisać nie będę, ale jest rajem dla pszczół. Dla mnie też. Wieczorem, po gorącym dniu, usiąść po nią i delektować się zapachem. Pszczół swoich nie mam, ale gdzieś miód lipowy z niej będzie, a ja lubię lipowy miód. W tym roku ususzę też trochę kwiatów, bo lipa ma szereg prozdrowotnych właściwości. Nasze babcie zaparzały ją na lekkie przeziębienie i infekcje z występującą gorączką, napotnie. Roślina stosowana jest również u dzieci, w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych z kaszlem, katarem i bólem gardła.

      Lipa zawiera olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki, fitosterole, substancje śluzowe, witamina C i PP, sole mineralne i kwasy organiczne. Roślina zalecana jest przede wszystkim na przeziębienie i choroby infekcyjne z przebiegającą gorączką, ale też w przypadku stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. Z tego względu napar zalecany jest w przypadku anginy i grypy. Wyciąg z kwiatu lipy stosowany jest również profilaktycznie przy nadciśnieniu. Kwiatostan lipy wyróżnia się też działaniem przeciw lękowym i uspokajającym.  Odpowiada za to m.in. obecność olejku eterycznego. Kąpiel z dodatkiem naparu lipy jest skutecznym środkiem uspokajającym i ułatwiającym zasypianie.

        Roślina znajduje również zastosowanie w leczeniu swędzącej, pękającej i podrażnionej skóry. Napar z lipy stosowany jest zewnętrznie do okładów, płukanek, irygacji, kąpieli i obmywań. Kwiatostany bogate w związki aktywne regenerują skórę i zwiększają jej elastyczność. Stosowane są również w lekkich stanach zapalnych. Napar lipowy stosowany jest nie tylko do leczenia wewnętrznych schorzeń. Stosowany w formie okładów jest doskonałym sposobem na eliminację uciążliwych worków pod oczami. Może być również wykorzystywany jako uzupełnienie leczenia zapalenia spojówek i powiek.

         Najpopularniejszą formą stosowania pozostaje napar z lipy, przygotowany z jednej łyżki suszu zalanej wrzątkiem (około 250 ml). Całość należy przykryć i odstawić na 15 minut. Na rynku dostępny jest pyszny miód lipowy.  Właściwości rośliny wykorzystywane są również w kosmetyce. Kwiatostany lipy są częstym składnikiem szamponów wspomagających walkę z łupieżem. Nawilżają one również włosy, przywracając im pierwotny blask. Lipa drobnolistna stosowana jest w produkcji kremów i balsamów zwiększających elastyczność skóry. Zioło stanowi często składnik maseczek wyróżniających się ściągającym działaniem.

            Niestety lipa to nie tylko same plusy.  Zgodnie ze współczesną wiedzą medyczną nie jest zalecane stosowanie lipy drobnolistnej w ciąży.  Powodem tego jest zwiększone ukrwienie skóry, co zwiększa ryzyko odpływu krwi z łożyska. Konsekwencją tego może być niedotlenienie dziecka i zagrożenie dla stanu jego zdrowia. Napar z lipy drobnolistnej nie jest również wskazany w okresie laktacji. 

         Suplementacja lipy drobnolistnej może również zwiększyć obciążenie serca. Wobec tego z rośliny nie powinny korzystać osoby cierpiące na dolegliwości ze strony układu krążenia. Preparaty z zawartością lipy wykazują moczopędne działanie i mogą doprowadzić do obciążenia nerek. Zgodnie z tym zioło nie powinno być nadużywane przez osoby ze schorzeniami danego narządu. Ze względu na ryzyko odwodnienia suplementacja lipy drobnolistnej powinna iść w parze z wypiciem odpowiedniej ilości wody.

              Kiedyś, gdy była trudno dostępna czarna herbata, lipową herbatkę piło się do kolacji. Nie miałam pojęcia, że ułatwiała ona zasypianie. Teraz jak już tyle wiem o lipie, zerwę trochę kwiecia, ususzę i będę stosowała. Chociaż od czasu do czasu.