czwartek, 24 września 2020

Jak powitała jesień moja wnusia

                     Moja pięcioletnia wnusia chwilowo nie może pójść do przedszkola. Była trochę zawiedziona, bo dzieci w przedszkolu miały robić jesienne prace ze skarbów jesieni. Miała już je przygotowane, ale z katarem do przedszkola nie można dzieci posyłać. Skarby wykorzystała więc w domu i wspólnie ze swoją mamą, a moją córką zrobiły piękne prace. Oto jedna z nich.


         A to efekty jesiennych zabaw zeszłorocznych.
at
Labels: ,

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
  • Oda do Starości - Wiesława Szymborska
        Co to za życie bywa w MŁODOŚCI!? Nie czujesz serca…wątroby…kości… Spisz jak zabity, pijesz gładko… I nawet głowa boli cię rzadko...
  • Boję się
    Boję się Boję się samotności we dwoje, dni bez rozmów choć na chwilkę, bez ciepłego przytulenia, w czas wieczoru przed kominkiem. Na dzień d...
  • Byłam w moim ogrodzie
                       W marcu, po raz pierwszy od prawie pół roku. Sąsiadka zza płotu, już jesienią mówiła, twój ogród płacze i tęskni za tobą....
  • Radosnych Świąt Wielkiej Nocy
    Kochani moi, na ten błogosławiony czas Świąt Wielkanocnych, życzę Wam zdrowia i radości, wspólnego, rodzinnego przeżywania Cudu Zmartwychwst...
  • Cmentarz Garnizonowy w Gdańsku
                  Był czas, przed covidem, że sporo podróżowaliśmy i to niekoniecznie daleko. Czasem były to wyjścia lokalne, ale zawsze coś now...
  • Dla tych, co odeszli
                                    Kiedyś Nie żyje, umarł, krótkie  słowa o stanie rozpaczy, ale to nie koniec, nie wszystko. Kto kocha, ten wi...
  • Kalendarz fenologiczny
             W zależności od położenia Słońca względem Ziemi występują pory roku które mają istotny wpływ na rozwój roślin. Dlatego też starożyt...