Sprawić, aby dom miał duszę

To nie sztuka wybudować nowy dom.

Sztuka sprawić, by miał w sobie duszę.

Podków szczęścia nie wyrzuca się na złom,

Nie wynosi się na śmietnik snów i wzruszeń.

 To nie sztuka wytrenować sobie mózg.

Sztuka sprawić, by rozumiał ludzi,

By pozwolił nam się wsłuchać w deszczu plusk,

By nie budził z marzeń nas jak budzik. 

 To nie sztuka skonstruować super plan,

Wszystko z góry mieć zaplanowane.

Sztuka z losem grę prowadząc sam na sam,

Nie bać się przegranej i wygranej.

 To nie sztuka bijąc głośno w głośny gong,

Nóg tysiące zmusić do tupotu.

Sztuka skomponować tak ulotny song,

Co bezskrzydłym da przyjemność lotu.

 To nie sztuka z cudzej studni wodę pić,

Zbierać cudze zasługi i winy.

Sztuka swoim własnym rytmem życie śnić,

Piosenka Alicji Majewskiej

           Staram się o to. Ozdabiam, mebluję, tu poduszka, tam obrazek, to coś fajnego na okna, tam na stół. Kawa i ciasto przy kominku, herbatka o zachodzie księżyca na tarasie,  karmienie oczu rosą na kwiatach o wschodzie słońca w naszym ogrodzie.  Chciałabym aby wnusia kontynuowała to co zaczęliśmy w naszym domu i ogrodzie. Aby go pokochała i dalej prowadziła.