Piwonie

           Piwonia obejmuje 32–35 gatunków. Spośród licznej grupy  można wymienić chociażby takie jak piwonia lekarska, piwonia drzewiasta, piwonia Wittmanna , kwietniowo-majowa, botaniczna piwonia Młokosiewicza, czy też piwonia delikatna czyli koperkowa. Pochodzą głównie z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie. Centrum  stanowią Chiny, gdzie rośnie 15 gatunków, z czego 10 to endemity. Do flory Europy południowej i wschodniej należy 7 gatunków, jedynie dwa gatunki pochodzą z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Rośliny te występują głównie w miejscach skalistych, na słonecznych zboczach wśród muraw i w zbiorowiskach wysokich bylin, gatunki krzaczaste rosną w terenach zaroślowych i w widnych, świetlistych lasach w Himalajach oraz w zachodnich i środkowych Chinach.  W Chinach  są znane od co najmniej IV wieku (piwonia drzewiasta). Rośliny te wykorzystywane są też także jako lecznicze / kora/. Okazałe kwiaty, będące główną ozdobą piwonii, osiągają ponad 15 cm średnicy, a  czasem przekraczają nawet 30 cm. Białe, różowe, purpurowe, rzadziej żółte, często pachnące. Mieszańce mają też kwiaty dwubarwne i pełne.  Nie będę ściemniała jakie mam ja, bo nie wiem, ale są w różnych kolorach i jeszcze odcieniach tych kolorów, pełne i z pojedynczymi  płatkami, białe i białe ledwo muśnięte bordowym, bordowe z delikatną obwódką jaśniejszą płatka, pachnące i nie. Wszystkie kwitnące za krótko, bo z żalem muszę usuwać przekwitłe kwiatostany. Mogę policzyć ile mam krzewów, ale już nie policzę ile mam, miałam kwiatów. Jest jeszcze sporo w pąkach. Cieszą moje oczy i radują serce.

       PS. Dzisiaj obcięłam 84 kwiaty przekwitnięte, a nawet nie widać, że coś ubyło.