Maluj, ja nie potrafię

Maluj, ja nie potrafię

Maluj, ja nie potrafię

Choć bardzo bym chciała

Nanieść na płótno to co widziałam

bliski memu sercu krajobraz.

Maluj, znów widzę noc nad Giewontem

Gdzie krzyż wysoki sięga do gwiazd

Szumiąca woda po skałach płynie

Niosąc ze sobą zbłąkane kamienie.

Maluj jak mija kolorowe pola

Dzielone od wieków miedzami

Z polnymi drogami gdzie stoją

Na rozstajach kapliczki i krzyże

Maluj rosochate wierzby i lasy

Pachnące żywicą rozgrzanych sosen

I kępy drzew z gniazdami ptaków

W zielonych koronach ukryte.

Granatowe palce od słodkich borówek

Poszarpane na horyzoncie kształty obłoków

i słońce  suszące sieci rybackie

Huczące  pełne deszczu potoki i burze

Szum morskich fal i jak piasek

Przez palce się sypie na plaży

Letni klekot bocianów,  wieczorne żab kumkanie.

Maluj  niskie domy wiosek

Małe kościółki, zamków mury ceglane

I katedr wieże wysokie, ratusze

Maluj, ja słyszę

Jak ich dzwon historię wybija

Jak szumią drzewa i wiatr echo niesie

Maluj, ja czuję

Zimny kształt polnego kamienia

Jak pachnie grzybami mokra ściółka w lesie

Zapach jaśminów i skoszonej trawy.

Smak łzy na policzku wśród pomników

Na cmentarnych grobach naszych dziadków

Maluj przedzierające się słońce zza chmur

Błękit nieba i tęczę

Maluj, maluj to wszystko i jeszcze więcej.