"... i tylko wieczorem, gdy nie wiem jak ułożyć ręce do snu, bo bolą w każdej pozycji, myślę sobie pozytywnie - w końcu ból to oznaka życia". Takie zdanie gdzieś przeczytałam . Wiem co oznacza taki ból nóg. Przyzwyczaiłam się, że w ten sposób odzywa się do mnie mój kręgosłup. Z bólem można żyć. Gorzej, gdy serce skacze nieprzepisowo, niemiarowo. Nawet nie boli, ale sprawia nieprzyjemne uczucie w klatce. Trzepocze się jakby chciało wyskoczyć z klatki piersiowej. Lekarz rodzinny skierował na SOR, parę godzin czekania, badań, leków, kroplówek i sytuacja została zażegnana. Na szczęście to nie było to najgorsze. Tylko stres. A swoją drogą, żeby wizyty u matki były tak stresujące, to też jest chore. I to nie, że jest bardziej chora, bo według opinii lekarza, ma się całkiem dobrze, tylko że zmanipulowała, abym tak myślała.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Co to za życie bywa w MŁODOŚCI!? Nie czujesz serca…wątroby…kości… Spisz jak zabity, pijesz gładko… I nawet głowa boli cię rzadko...
-
Zacznę chyba od tego, że po moich ostatnich zawirowaniach życiowych, nie uprawiałam w tym roku ogrodu warzywnego. Koper, który sam...
-
W Opinogórze czarował mnie zawsze pałac Krasińskich i tak właściwie, wiedziałam tylko o nim, aż postanowiłam tam pojechać. ...
-
Jonasz Kofta pisał " Pamiętajcie o ogrodach, przecież stamtąd przyszliście, w żar epoki użyczą wam chłodu, tylko drzew...
-
"... i tylko wieczorem, gdy nie wiem jak ułożyć ręce do snu, bo bolą w każdej pozycji, myślę sobie pozytywnie - w końcu ból to oz...
-
Wieczorem, po pracy w ogrodzie, spacer z zachwytami. Duży ogród, dużo pracy, ale też dużo satysfakcji i dużo radości. Jak kw...
-
Zawsze pragnęłam drzew w moim ogrodzie, sadziłam, a one wciąż były takie małe, a przecież rosły. Teraz już dają cień. Mamy ich 66...
Elu!
OdpowiedzUsuńJa to doskonale znam. Wieczorem też nie wiem jak ułożyć ręce do snu, bo bolą w każdej pozycji. Tak, tak mówi się: jak boli, to znaczy, że żyjesz.
Mam nadzieję, że u Ciebie Borys nie narobił żadnych szkód.
Serdecznie Cię pozdrawiam:)
Brzmi jak naprawdę trudny czas. Cieszę się, że sytuacja została zażegnana. Trzymam kciuki, aby wszystko się unormowało!
OdpowiedzUsuńElu, ja dziękuję za takie oznaki życia, jak boli to co to za życie, i po co!
OdpowiedzUsuńElu jak ja to znam. Bóle kręgosłupa, rąk i stóp. I to serce, szpital. Moja nieuleczalna choroba, to cierpienie i lęk o życie. Wiesz co wówczas mówię - będę dzielnie niosła swój krzyż. Nie wiem jak długo będę dzielna. Pozdrawiam serdecznie:):)
OdpowiedzUsuń