Przeczytałam, że Jacquwlyn Mitchard jest cenioną autorką bestsellerów, a że do świąt już nie tak daleko, to pomyślałam przeczytam, jednak sięgając po tą książkę, zupełnie się nie spodziewałam o czym będzie, a już zupełnie nie zakładałam że może być o takiej tematyce. Autorka opowiada o ostatnich godzinach życia bohaterki, która nagle dostała bólu głowy i musiała rozstać się z życiem. Opisuje jej sposób żegnania się, ostatnie rozmowy z rodziną, myśli i refleksje o tym co było i o tym czego zabrakło w życiu, również o tym co utracone zostanie bezpowrotnie przez śmierć. To dziwne, ale w książce nikt nie rozpacza, nie płacze, wszyscy, zwłaszcza najbliżsi przyjmują to jako fakt, coś normalnego, bez emocji, które zazwyczaj towarzyszą rodzinie, bo o umierającym raczej trudno mi wyrokować. A może tak powinno być, bo życie przecież toczy się nadal. Tylko, czy to możliwe, że w ostatnich chwilach człowiek jest w stanie myśleć o ukryciu czegoś przed mężem, o kupnie prezentów dla dzieci. Nie wiem. Książka raczej nie zrobiła na mnie wrażenia.
" Najtrudniej jest umierać tym, którzy nie kochali życia"
---
39 książka, 207/12.969
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz